Άγγιγμα: Αίσθηση και Διαίσθηση

Οι αισθήσεις είναι η πηγή όλων των γνώσεων μας για την υλική εξωτερική πραγματικότητα. Δε μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα για τις μορφές της ύλης ή για τις μορφές της κίνησης παρά μονάχα με τις αισθήσεις μας. Τα αντικείμενα και τα φαινόμενα ερεθίζουν τον νευρικό ιστό, που μεταφέρει το σήμα στον εγκέφαλο και προκαλεί το αίσθημα. Αίσθημα είναι η αντανάκλαση μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση των ιδιοτήτων των αντικειμένων και  των φαινομένων του υλικού κόσμου σαν αποτέλεσμα της επίδρασης του πάνω στα όργανα των αισθήσεων που είναι τα μάτια, η μύτη ή γλώσσα, τα αυτιά και το δέρμα.

Το δέρμα

…είναι το μεγαλύτερο σε έκταση όργανο και πρέπει να  αρχίσει ή διαδικασία ανάπτυξης του πριν από όλα τα άλλα. Το περίβλημα που αποκαλούμε δέρμα, ένας μανδύας γεμάτος νευρικές απολήξεις συγκρατεί όλο το σώμα  και η κύρια λειτουργία του είναι αυτή της αφής, του αγγίγματος που του επιτρέπει την επαφή με τον έξω κόσμο. Καμιά άλλη από τις αντιλήψεις του κόσμου δεν έχει τόσο προσωπικό χαρακτήρα όσο οι πληροφορίες που μας δίνει το δέρμα για τη ζέστη, την απαλότητα, το κρύο ή τον πόνο. Τα αισθήματα αφής είναι πιο περίπλοκα από εκείνα της οράσεως ή ακοής γιατί τα περισσότερα αποτελούν κράματα πολλών ερεθισμάτων. Όταν πιάνουμε μια χούφτα χώμα, αντιλαμβανόμαστε την πυκνότητα του την υφή του, την υγρασία του και την σκληρότητα των κόκκων του. Κάθε μια  από αυτές τις πληροφορίες αποτελεί σύνθεση δύο ή και περισσοτέρων από τα βασικά ερεθίσματα του δέρματος: επαφή, πίεση, κρύο, θερμότητα και πόνο. Είναι ένα εκπληκτικό όργανο. Η δε αίσθηση του αγγίγματος είναι μια θεραπευτική αίσθηση, είναι η υπέρτατη μορφή επικοινωνίας των ζώντων οργανισμών, πόσο μάλλον του ανθρώπου. Το μοίρασμα της ενέργειας που εκπέμπουν τα σώματα που αγγίζονται δημιουργεί ιδανική ισορροπία. Όσο περισσότερο αγγίζουμε τους οικείους μας τόσο περισσότερο μοίρασμα έχουμε (μοιραζόμαστε) στην χαρά και στην λύπη μας και επομένως μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ νου και σώματος.      

Φροντίδα: Ανθρώπινη Ανάγκη

Η ανάγκη του ανθρώπου να αισθάνεται ότι τον νοιάζονται και τον φροντίζουν ξεκινάει από την εμβρυική ακόμη ηλικία. Μέσα στην μήτρα, ο ήχος, το φως, οι οσμές και οι γεύσεις καταστέλλονται. Η καταστολή αυτή προάγει μια άλλη αίσθηση την αφή. Η πρώτη αίσθηση αγγίγματος που έχουμε ως έμβρυα  είναι αυτή της υδάτινης θαλπωρής μέσα στο αμνιακό υγρό. Εκεί εδραιώνεται ο άρρηκτος δεσμός μητέρας-παιδιού, απαραίτητος και ανεκτίμητος, όχι μόνο για την βιολογική μας  επιβίωση αλλά κυρίως για την συναισθηματική μας  αρτιότητα. 

Έχει αποδειχθεί ότι τα πρόωρα βρέφη που κάποιος τα αγγίζει μεγαλώνουν με ρυθμό 50% γρηγορότερα από τα βρέφη που δεν τα αγγίζει κανείς. Έχουν γίνει ερευνητικές μελέτες σε βρέφη που ανατράφηκαν με  όλες της βιολογικές τους ανάγκες ικανοποιημένες. Τα τάιζαν, τα έπλεναν, τα έντυναν και τα προστάτευαν, όμως δεν είχαν καμία προσωπική αλληλεπίδραση ή τρυφερότητα. Τα βρέφη αυτά μεγάλωσαν με πολλά προβλήματα συμπεριφοράς και προσαρμογής.

Το Μυστικό της Αγκαλιάς

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το μυστικό της αγκαλιάς. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η απαλή αγκαλιά που μας προσφέρει ένα αγαπημένο άτομο μας κάνει να νιώθουμε τόσο καλά και μας δίνει κουράγιο; Γιατί αισθανόμαστε την αγκαλιά σαν ένα προστατευτικό πέπλο που μας καλύπτει και μας δημιουργεί μια απίστευτα όμορφη αίσθηση; Δεν είναι άξιο απορίας ότι σε κατάσταση ανάγκης κρατάμε τα χέρια των αγαπημένων μας προσώπων; Το αναρωτήθηκαν για μας Καναδοί και Σουηδοί επιστήμονες οι οποίοι ανακάλυψαν ότι το ανθρώπινο δέρμα, εκτός των γνωστών νεύρων, διαθέτει ένα ειδικό δίκτυο νεύρων που αντιδρούν ευχάριστα στο πιο απαλό άγγιγμα. Με τη μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε πως το αργό απαλό άγγιγμα ενεργοποιεί την περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με το συναίσθημα.

Χειραψίες, αγκαλιάσματα, φιλικά χτυπήματα στην πλάτη

Το να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον είναι κάτι τόσο συνηθισμένο ώστε ποτέ δεν σκεφτόμαστε το πόσο καθοριστικής σημασίας είναι για την ζωή μας και σε ποιο βαθμό διαμορφώνει την συμπεριφορά μας. Δεν μπορούμε να αγγίξουμε χωρίς να μας αγγίξουν, γι’ αυτό κάθε σωματική επαφή προϋποθέτει κατά κύριο λόγο τόσο την εμπιστοσύνη αυτού που αγγίζει όσο και εκείνου που τον αγγίζουν.  Κάθε άγγιγμα συνεπάγεται και κάποιο ρίσκο. Η συνήθεια του αγγίγματος ως μέσο επικοινωνίας διαφέρει στις διάφορες κουλτούρες και κοινωνίες. Σε ορισμένες κοινωνίες η καθημερινή επαφή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και σε άλλες το άγγιγμα είναι προνόμιο εξαιρετικών περιστάσεων και συνθηκών. 

Στην Σύγχρονη Εποχή

Η κοινωνία μας δεν είναι πλέον ανοικτή στην ιδέα του να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον. Για πολλούς ευνόητους λόγους η ιδεολογία αυτή έχει αποδειχθεί αναγκαία και έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Απομακρύνει όμως από την καθημερινή μας ζωή την αίσθηση της αφής που συχνά αναφέρεται ως «καλό άγγιγμα»  που μπορεί ένα άτομο να δώσει σε ένα άλλο. Το «άγγιγμα» που έχει σχέση με την έκφραση φροντίδας και στοργής μέσω της δυνατότητας μιας αγκαλιάς ή ενός χαδιού.

Το άγγιγμα αποτελεί αναζωογονητικό και θεραπευτικό μέσο, λειτουργεί ως αναλγητικό. Όταν χτυπάμε τρίβουμε ή αγγίζουμε το σημείο του πόνου. Το άγγιγμα αυτό στέλνει μήνυμα στον εγκέφαλο για ύφεση του πόνου. Το ανθρώπινο άγγιγμα ως μορφή θεραπείας μπορεί να επιδράσει θετικά και ταυτόχρονα σε όλα τα συστήματα του σώματος χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες. Ίσως δεν το ξέρετε αλλά και μόνο χαϊδεύοντας ή αγγίζοντας τους άλλους απελευθερώνεται η «αντιστρές ορμόνη» οξυτοκίνη που καταπολεμά τα αισθήματα της κατάθλιψης, της απογοήτευσης και της αγωνίας και μειώνει αποτελεσματικά το άγχος και τον πόνο.

Κάθε είδους μάλαξη λοιπόν ακόμη και το ερασιτεχνικό μασάζ αρκεί για να μας κάνει να αισθανθούμε ανακούφιση. Από την εποχή του Ασκληπιού ήταν γνωστή η ευεργετική επίδραση του αγγίγματος με την μορφή πίεσης και μάλαξης.

Άγγιγμα και Ρεφλεξολογία

Μέσα από την κατανόηση της δύναμης του αγγίγματος και την ανάγκη μας για επαφή γεννήθηκαν οι συμπληρωματικές τεχνικές για την υγεία, την ευεξία και τη χαλάρωση. Μία από τις μεθόδους αυτές είναι η Ρεφλεξολογία η οποία βασίζεται στην επαφή, στο «καλό άγγιγμα». Εφαρμόζεται στα πέλματα και τις παλάμες με πιέσεις και μαλάξεις. Στηρίζεται στην  αρχή της μεταβίβασης θεραπευτικής ενέργειας από το σύμπαν μέσω των χεριών  εκείνου που εφαρμόζει τη ρεφλεξολογία σε εκείνον που την έχει ανάγκη και δίνει στα πόδια την σημασία που τους αξίζει.

Σε πολλούς ανθρώπους η ιδέα πως το «μασάζ», το «θεραπευτικό άγγιγμα» στα πέλματα μπορεί να βελτιώσει την υγεία τους ίσως να φαίνεται παρα-τραβηγμένο για να το πάρουν στα σοβαρά. Και όμως με τη βοήθεια της ρεφλεξολογίας είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε πολλά προβλήματα.

Με κατάλληλα αγγίγματα, πιέσεις και μαλάξεις στα πέλματα του δέκτη ο ρεφλεξολόγος προσπαθεί να αφουγκραστεί το σώμα να το κατανοήσει, να το φροντίσει και να το οδηγήσει στην ισορροπία που είναι απαραίτητη για την καλή του υγεία. Για τον ρεφλεξολόγο τα πόδια σας αντιπροσωπεύουν το  σώμα σας και αφηγούνται χιλιάδες  ιστορίες σχετικά με την κατάσταση του Κάθε αμυχή, κάθε ιδιομορφία, αποτελεί κλειδί για τη φύση ενός προβλήματος δε εμπειρία του θεραπευτικού αγγίγματος της ρεφλεξολογίας είναι πραγματικά σαγηνευτική, αρκεί ο δέκτης να αφεθεί στην διαλογική αυτή σχέση  με τον ρεφλεξολόγο και να είναι δεκτικός και θετικός ως προς τα οφέλη της. Η αίσθηση που δίνει είναι μοναδική διότι δεν είναι μόνο μία συγκεκριμένη τεχνική, άλλα προχωράει και πέρα από αυτήν. Είναι μία εμπειρία που δύσκολα εξηγείται με λόγια.

Πηγές:

• « Άγγιγμα, μήνυμα ζωής» Dr .Κ.Μουρούτη  
• Οδηγός ρεφλεξολογίας Shelley Hess.
• Ρεφλεξολογία , μασάζ Ποδιών για ολική ενέργεια Inge Dougans,Suzanne  Ellis
• www.focusmag.gr
• www.vistal blogspot.com
• Πτυχιακή  εργασία Π.Α.