Συγγραφείς Έρευνας: Κωνσταντίνα Βάγκα, Ρεφλεξολόγος. Έτος 2004.
Η Παρουσίαση της Έρευνας έγινε στην 3η Ημερίδα Ρεφλεξολογίας το 2004 στο Πολιτιστικό Κέντρο Παλαιού Φαλήρου.
Θα σας περιγράψω ένα σκηνικό που προεκτάσεις του και αντιστοιχίες έχουμε όλοι μας ζήσει. Είναι Δευτέρα πρωί, μόλις έχουμε πιει την πρώτη γουλιά καφέ και ο προϊστάμενος μας καλεί στο γραφείο του. Μας δείχνει ένα βουνό φακέλους και μας αναθέτει και άλλη extra εργασία σαν να μην έφτανε αυτή που έχουμε ήδη, αφού ποτέ δεν καταφέρνουμε να σχολάσουμε στην ώρα μας. Κι άλλες απαιτήσεις, λοιπόν, εκείνος να μην θέλει να καταλάβει τη θέση μας, εμείς αρχίζουμε να νιώθουμε ένταση, θυμό, οργή και άλλα τέτοια συναισθήματα, αλλά πώς να εκφράσεις τέτοια συναισθήματα στον προϊστάμενο; Αν δεν μπορέσουμε να κάνουμε κάτι για να τα εκφράσουμε τι νομίζετε ότι θα γίνει; Θα αρχίσουν οι πονοκέφαλοι, τα χάπια για το στομάχι κ.ο.κ.
Έτσι λοιπόν η ασθένεια είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα συναισθήματα και την νοητική μας στάση απέναντι στη ζωή. Επίσης είναι συνδεδεμένη με τις συγκρούσεις που δημιουργούνται όταν η προσωπικότητά μας και οι επιθυμίες μας παρασύρουν έξω από αυτό που λαχταράει η ψυχή μας να εκφράσει.
Για την ίασή της λοιπόν θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις πραγματικές αιτίες που δημιούργησαν την ασθένεια και όχι με τα αποτελέσματα. Δηλαδή ένας στομαχόπονος μπορεί κάλλιστα να έχει την αιτία του σε έναν καυγά που είχαμε το πρωί με τον σύντροφό μας. Ένας πόνος για παράδειγμα, είναι ένα σημάδι για να μας δείξει ότι εδώ κάτι δεν πάει καλά στην πορεία μου. Κάτι χρειάζεται ν’ αλλάξω στη ζωή μου.
Ένας άλλος λόγος γιατί εμφανίζεται η ασθένεια είναι όταν ξεφεύγουμε από μια άλλη μεγάλη αρχή που είναι η κατανόηση της ενότητας των πάντων. Είμαστε όλοι ακτίνες ενός μεγάλου κεντρικού ήλιου που λέγεται Δημιουργός και κύρια ιδιότητά του είναι η Αγάπη. Αν λοιπόν δεν σεβόμαστε αυτή την αρχή και δεν αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας πρώτα και τους συνανθρώπους μας κατ’ επέκταση με αγάπη, και σεβασμό, αν οι δρατηριότητές μας έχουν άλλα κίνητρα από την αγάπη, αυτό είναι κόντρα στους νόμους της φύσης, της ύλης, του σώματός μας του ίδιου, το οποίο αν κάποια στιγμή δεν αντιληφθούμε τι κάνουμε θα νοσήσει. Κάθε φορά που βλάπτουμε τον διπλανό μας, κάθε φορά που «ρίχνουμε» έναν συνάδελφο, η ψυχή μας πονάει. Και οτιδήποτε μας ενοχλεί εσωτερικά το σώμα μας πάντα, μα πάντα το κάνει έκφραση. Και ανάλογα το μέγεθος του πόνου μπορεί να ποικίλλει από ένα πλάκωμα στο στήθος μέχρι μια ασθένεια.
Όταν δεν αγαπάμε ειλικρινά μπορεί να έχουμε διανοητικά ξεσπάσματα νεύρων και καταστάσεις υστερίας. Διάφορες νευρώσεις επίσης που μας στερούν τόση απόλαυση από τη ζωή, προκαλούνται από υπερβολική εγωπάθεια. Αν ο άνθρωπος αρνείται να δει την αλήθεια όταν του δίνεται η ευκαιρία, μπορεί να δει την μυωπία του να αυξάνεται, ή να έχει βλάβες όρασης και ακοής.
Η αστάθεια του νου, θα προκαλέσει, παρόμοια κατάσταση στο σώμα, με διάφορες διαταραχές που επιδρούν στην κίνηση και στον συντονισμό. Το αποτέλεσμα της επιθυμίας μας να κυριαρχούμε πάνω στους άλλους, επιβάλλοντάς τους τη θέλησή μας, μπορεί να σημάνει αύξηση της θυρεοειδικής μας δραστηριότητας. Βλέπουμε λοιπόν ότι το συγκεκριμένο μέρος του σώματος που έχει προσβληθεί, δεν είναι τυχαίο, αλλά είναι σύμφωνο με το νόμο αιτίου και αποτελέσματος, και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως οδηγό για να βοηθηθούμε.
Και εδώ έρχεται η ρεφλεξολογία, όπου μπορεί να λειτουργήσει ως εξής: Επιλέγουμε να αφιερώσουμε μία ώρα από τον χρόνο μας για να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι από εμάς ξέρετε δεν είμαστε συνηθισμένοι να καθόμαστε μία ώρα χωρίς να κάνουμε τίποτα. Πόσο μάλλον να δεχόμαστε τη φροντίδα κάποιου άλλου. Τι συμβαίνει τώρα σ’ αυτή την ώρα?
Σύμφωνα με στατιστικές, το σώμα χαλαρώνει τόσο πολύ, που επιτρέπει και στο νου να χαλαρώσει. Αρχίζοντας ο θεραπευτής να πιέζει διάφορα όργανα και περιοχές μπορεί να έρθουν στην μνήμη μας περιστατικά από τότε που μας δημιουργήθηκε το πρόβλημα, και να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά είναι αυτό που μας ενοχλεί στη ζωή μας και έχει τον αντίκτυπό του σε αυτό το όργανο. Αυτή η διαδικασία, τις περισσότερες φορές, δεν συμβαίνει την ίδια ώρα που δεχόμαστε τη ρεφλεξολογία, αλλά κατά τη διάρκεια ενός κύκλου συνεδριών. Ο ρεφλεξολόγος ζητά από τον άνθρωπο που έχει έρθει σε αυτόν για βοήθεια, να μπει σε μια διαδικασία παρατήρησης. Όσοι έχετε δεχθεί ρεφλεξολογία θα έχετε ακούσει να σας ρωτάνε: Πώς πήγε αυτή η εβδομάδα? Τι συνέβη με αυτό που μου είχες πει ότι σε απασχολούσε? Πώς πήγε ο πόνος?
Δεν ρωτάμε από περιέργεια. Οι ερωτήσεις αυτές γίνονται για να αρχίσει ο άνθρωπος που θέλει να βοηθηθεί να παρατηρεί. Να παρατηρεί καταρχήν το σώμα του, τα θέλω του, αυτά που τον στενοχωρούν, να είναι πιο συγκεκριμένος. Έχετε ακούσει που λέμε έχω άγχος και δεν ξέρουμε γιατί. Πάντα υπάρχει όμως κάτι συγκεκριμένο που μας ενοχλεί, που μας στενοχώρησε κάτι που φοβόμαστε και αυτό μας δημιουργεί άγχος. Αν όμως εντοπίσουμε την αιτία του άγχους μας, έχουμε να ασχοληθούμε με κάτι πολύ χειροπιαστό και συγκεκριμένο, οπότε δεν παλεύουμε με φαντάσματα
Οι περισσότεροι ορισμοί για το τί είναι η ρεφλεξολογία, αναφέρουν ότι πρόκειται για μια θεραπευτική μέθοδο, η οποία έχει σαν σκοπό την εξισορρόπηση όλων των συστημάτων του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτό συμπεριλαμβάνει εκτός από το νευρικό μας σύστημα, το πεπτικό, το κυκλοφορικό, και το ξεκαθάρισμα του νου και τον ακόμη πιο περίπλοκου του συναισθήματός μας.
Βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι η ρεφλεξολογία μπορεί να λύσει όλα μας τα προβλήματα ή να αντικαταστήσει την κλασσική ιατρική. Αν και μπορεί να την στηρίζει και να την βοηθήσει.
Υπάρχουν καταστάσεις ιατρικών προβλημάτων που οφείλονται σε προβλήματα που έχουν να κάνουν με τον γενετικό μας κώδικα, γεννιόμαστε με κάποιες ευαισθησίες σε όργανα πχ με ευαίσθητο στομάχι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ή όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε ανίατες καταστάσεις, η ρεφλεξολογία μπορεί να βοηθήσει ώστε να σταματήσει η εκφυλιστική πορεία της ασθένειας, ή να απαλύνει πόνους, και αυτό σίγουρα προσφέρει ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, βοηθώντας το άτομο να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του με μια θετική στάση.
Οι έρευνες όμως έχουν αποδείξει ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων σε ένα ποσοστό 80-90% οι ασθένειες μας χαρακτηρίζονται ψυχοσωματικές. Έχουν δηλαδή την βάση τους σε ψυχολογικά αίτια. Γι’ αυτό και η ρεφλεξολογία δεν αφορά μόνο καθαρά ιατρικά θέματα, αλλά αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως όλον. Σώμα και πνεύμα
Αυτοί συνοπτικά είναι κάποιοι από τους τρόπους με τους οποίους δουλεύει η ρεφλεξολογια και γι’ αυτό ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων καταφεύγει σ’ αυτήν.
Είναι μια μέθοδος με την οποία ο ρεφλεξολόγος και ο σύνεδρος, πορεύονται μαζί. Ο ένας έχει τη μέθοδο και δείχνει τον δρόμο, αλλά αυτός που θα τον διαβεί θα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που θέλει να πάει μπροστά. Και να είστε βέβαιοι ότι σε αυτή σας την προσπάθεια ο ρεφλεξολόγος θα είναι δίπλα σας και θα σας στηρίζει. Δεν είμαστε μόνοι μας. Όλοι έχουμε ανάγκη από βοήθεια. Και εμείς είμαστε πρόθυμοι να την προσφέρουμε με την γνώση που έχουμε πάρει και με μεγάλη μας χαρά
Υπεύθυνος Καθηγητής: Ευφροσύνη Μάρδα, ρεφλεξολόγος.