Πριν από ένα αιώνα κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τις απίστευτες  εξελίξεις που επρόκειτο να συμβούν στην σύγχρονη ιατρική. Τις τελευταίες δεκαετίες η ιατρική επιστήμη βρήκε θεραπείες για ασθένειες που μάστιζαν την ανθρωπότητα.  

Ωστόσο από τα τέλη  του 20ου αιώνα και την αρχή του 21 αιώνα το ενδιαφέρον για τις συμπληρωματικές θεραπείες είναι μεγαλύτερο από ποτέ. Γιατί όμως από τη στιγμή που η συμβατική ιατρική μοιάζει να έχει λύση για κάθε ασθένεια πολλοί από μας τείνουμε να την αμφισβητούμε; Ένας λόγος είναι  πως με κάθε ιατρική ανακάλυψη που σώζει ζωές μαθαίνουμε για ένα νέο κίνδυνο που απειλεί την υγεία μας. Οι παρενέργειες φαρμάκων που χορηγούνται με ιατρική συνταγή είναι από τις πιο συνηθισμένες αιτίες παρενεργειών.   Βλέπουμε ακόμα και την επιστροφή θανατηφόρων ασθενειών που πιστεύουμε ότι είχαμε νικήσει, π.χ. η φυματίωση. Άλλες επικίνδυνες για την υγεία ασθένειες οφείλονται σε ευρύτερα προβλήματα όπως το στρες της καθημερινής ζωής τη μόλυνση της ατμόσφαιρας τις τροφές μαζικής παραγωγής , τα επικίνδυνα  λιπάσματα και πολλά αλλά που καταστρέφουν το περιβάλλον. Την ίδια στιγμή δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση από την συμβατική ιατρική να θεραπεύει  τα πάντα Για τους παραπάνω λόγους οι άνθρωποι  στρέφονται σε πρακτικές  που στο παρελθόν αναφέρονται στις εναλλακτικές θεραπείες, υποδηλώνοντας ότι μπορούν να υποκαταστήσουν τη συμβατική ιατρική.

Σήμερα   αποκαλούνται  συμπληρωματικές   πρακτικές  υποδηλώνοντας ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με τη συμβατική ιατρική. Οι πρακτικές αυτές  προσφέρουν επιπλέον βοήθεια που μπορεί να χρειάζεται το σώμα, κάποια στιγμή. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν ήπιες θεραπείες αυτοβοήθειας για την αντιμετώπιση κοινών ασθενειών ή για ανακούφιση ενοχλήσεων. Έτσι ( οι άνθρωποι ) ανακαλύπτουν τη δύναμη άλλων μορφών θεραπείας όπως ή ρεφλεξολογία για να αντιμετωπίσουν σωματικά και συναισθηματικά προβλήματα. 

 Η αποτελεσματικότητα της οφείλεται στη βαθιά κατάσταση χαλάρωσης που δημιουργεί και η οποία δίδει την δυνατότητα στο νου στο  σώμα και την ψυχή να αυτοθεραπευθούν. Το σώμα δεν μπορεί ούτε έχει την τάση να δημιουργεί ασθένειες. Στη φυσική του κατάσταση το σώμα είναι απόλυτα υγιές. 

Ενστικτώδης επιβίωση σημαίνει ότι  ο  υποσυνείδητος και ασυνείδητος νους είναι ικανοί να λειτουργήσουν και να σώσουν τη ζωή με πάρα πολλούς τρόπους, αντικειμενικά όμως ο νους υπακούει στις συνειδητές επιλογές που συνήθως βασίζονται σε ένα κόσμο αμφιβολιών σύγχυσης απογοήτευσης και θυμού. Τα αιμοφόρα αγγεία συσπώνται και το σώμα στερημένο από τη απαραίτητη ζωτική ενέργεια αισθάνεται άσχημα. Το στρες  δεν εισβάλει στο σώμα, δημιουργείται από μέσα και το κάνει ευάλωτο και επιρρεπής στις σωματικές και συναισθηματικές διαταραχές. Στη σημερινή ζωή που όλα γίνονται βιαστικά και οι απαντήσεις είναι πάρα πολλές η Ρεφλεξολογία καλείται να συμβαδίσει και να δώσει αντίδοτο στη συνεχή συσσώρευση έντασης άγχους και φόβου.  Ωστόσο το στρες δεν είναι πάντα αρνητικό, μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό ερέθισμα. Ένας  αθλητής ή καλλιτέχνης υποβάλλει τον εαυτό του στο στρες που αποτελεί μέρος της διαδικασίας για να επιτύχει τους στόχους του και να βιώσει τη σημαντικότερη αίσθηση της ζωής. Το ανθρώπινο σώμα είναι έτσι εξοπλισμένο ώστε μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το είδος βραχυπρόθεσμου στρες.  

Η αντίδραση στο στρες αποτελεί πρωτόγονη κατάσταση. Την περιγράφουμε συνήθως ως σύνδρομο  fight or flight να πολεμήσει  δηλ. κανείς για τη ζωή η να το βάλει στα πόδια. Όταν αντιμετωπίζουμε μια  περίσταση που θεωρούμε απειλητική το συμπαθητικό νευρικό σύστημα ενεργοποιεί ακούσιες αντιδράσεις σχεδιασμένες να ενεργοποιήσουν όλα τα κύρια συστήματα του σώματος. Όταν σώμα προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει μια κατάσταση fight or flight  έχει κατά νου μόνο βραχυχρόνιους στόχους. Απελευθερώνει καύσιμα μόνο με τη μορφή γλυκόζης ή σακχάρου αποθηκευμένο στο  αίμα. Στέλνει περισσότερο αίμα στους μύες. Όλες οι δίοδοι χαλαρώνουν και προκαλείται μια αίσθηση διέγερσης. Τα επινεφρίδια απελευθερώνουν αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη στην κυκλοφορία του αίματος. Οι δύο αυτές ορμόνες μιμούνται τη δράση του νευρικού ερεθισμού για ορισμένα όργανα του σώματος. Ο καρδιακός παλμός αυξάνεται, τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται σε κάποιες περιοχές και συστέλλονται σε άλλες, η ταχύτητα της αναπνοής αυξάνεται και οι περισσότερες   πεπτικές δραστηριότητες επιβραδύνονται η σταματούν εντελώς. Η πέψη και η απέκκριση δεν αποτελούν υψηλές προτεραιότητες, έτσι η αδρεναλίνη προκαλεί αγγειακή συστολή η οποία μειώνει τη ροή του αίματος σε αυτές τις περιοχές. Με όλα αυτά προετοιμαζόμαστε για ένα σύντομο ξέσπασμα εντατικής δραστηριότητας. Συχνά  όμως οι περιστάσεις που προκαλούν στρες είναι συνεχείς και οι αντιδράσεις που σχετίζονται με το στρες αποτελούν μόνιμη κατάσταση. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κατάσταση συναγερμού πράγμα που οδηγεί το σώμα σε κατάσταση εξάντλησης. Τελικά το συσσωρευμένο στρες εκρήγνυται εσωτερικά και αποδιοργανώνει τα συστήματα μας. Ο μακροχρόνιος εθισμός της αδρεναλίνης χωρίς εκτόνωση ενέργειας θα αποστραγγίξει το σύστημα μας από βασικά στοιχεία και βιταμίνες – όπως  B –C σημαντικές για το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό σημαίνει αυξημένη ευαισθησία σε καταστάσεις που σχετίζονται άμεσα με το αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Η μακροχρόνια συσσώρευση αδρεναλίνης μπορεί να προκαλέσει υψηλή πίεση, συγκέντρωση λιπαρών ουσιών στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων καθώς επίσης και φθορά στη λειτουργία του πεπτικού συστήματος (έλκος ) και του νευρικού συστήματος.  

Το στρες προσβάλλει διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικούς βαθμούς. Ένα άτομο μπορεί να παρουσιάσει καρδιαγγειακά προβλήματα ένα άλλο γαστρεντερολογικές διαταραχές, ανορεξία, ταχυπαλμίες εφίδρωση ή πονοκεφάλους για να αναφέρουμε μερικές από τις μυριάδες αντιδράσεις του σώματος στο στρες. Με τη Ρεφλεξολογία αναζωογονείται η ενέργεια και αποκαθίσταται η ισορροπία ολόκληρου του συστήματος. Γνωρίζουμε σχεδόν όλοι  ότι το σώμα αποτελεί ένα δυναμικό ενεργειακό πεδίο που μέσα του κυκλοφορεί ενέργεια. Για την ιδανική λειτουργία ή ενέργεια πρέπει να ρέει ανεμπόδιστα και τα ρεύματα ενέργειας γιν και γιανγκ να συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Η Ρεφλεξολογία ανοίγει αυτές τις ενεργειακές οδούς ενεργοποιώντας τη σωματική, τη συναισθηματική και τη νοητική πλευρά του  ανθρώπου. 

Όταν το σώμα βρεθεί έκτος ισορροπίας δεν λειτουργεί αποτελεσματικά, εξαιτίας του στρες της συμπεριφοράς του τρόπου ζωής και της διατροφής. Ο καθένας μπορεί να βρεθεί εύκολα εκτός ισορροπίας.  Η Ρεφλεξολογία  βοηθά την επιστροφή του σώματος στη δυναμική κατάσταση της ισορροπίας.   Βοηθά στην ανακούφιση των επιδράσεων του στρες, προκαλώντας βαθιά χαλάρωση και επιτρέποντας στο νευρικό σύστημα να λειτουργήσει φυσιολογικά προκειμένου να απελευθερώσει το σώμα ώστε να αναζητήσει την προσωπική του ομοιόσταση.

Η ένταση χαλαρώνει,  η αγγειακή συστολή υποχωρεί και το αίμα ρέει πιο ελεύθερα επιτρέποντας στο οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά να βρουν το δρόμο τους για το σημείο  όπου είναι απαραίτητα. Η Ρεφλεξολογία  αποτελεί δυναμικό αντίδοτο στο στρες. Ένα χαλαρωμένο σώμα μπορεί να αυτοθεραπευτεί και η Ρεφλεξολογία αποτελεί εγγυημένη μέθοδο για τη χαλάρωση του σώματος και την εξισορρόπηση των βιολογικών συστημάτων.