Χάδι η Τροφή της Ψυχής

Κατά την διάρκεια των μαθημάτων στη σχολή ο γιατρός μας έθεσε μια πολύ απλή  (έτσι τουλάχιστον νομίσαμε) ερώτηση:

• Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί;
• Αλήθεια τι χρειάζεται;
• Δύο πράγματα μας είπε χρειάζεται: 
• Τροφή και Χάδι. 

Με τη τροφή αναπτύσσεται και μεγαλώνει το σώμα, με το χάδι η ψυχή.

Πόση αλήθεια κρύβεται σε αυτή τη πρόταση σκέφτηκα. Επειδή όμως ο γιατρός μας ξέρει ότι ο νους μας σκέφτεται δυτικότροπα μας, την τεκμηρίωσε φέρνοντας παράδειγμα από στατιστικές που έγιναν με τα παιδιά των λεγόμενων υποανάπτυκτων χωρών και ειδικά στις πρωτόγονες κοινωνίες.

Εκεί όπου η έλλειψη της τροφής και του νερού εξαναγκάζουν τις μητέρες να είναι μόνιμα νομάδες, δηλαδή συνεχώς μετακινούμενες για να βρουν τροφή και νερό. Με αποτέλεσμα να κουβαλάνε, μέσα σε υποτυπώδη μάρσιπο, πάνω στο σώμα τους τα παιδιά τους, διότι τα μεταφέρουν κυριολεκτικά επάνω στη καρδιά τους. Τα αποτελέσματα λοιπόν των ερευνών έδειξαν ότι παρόλη την έλλειψη της τροφής τα παιδιά αυτά μεγαλώνοντας έχουν καλύτερη ψυχοσωματική υγεία. 

Σε αντίθεση με τα παιδιά του δυτικού κόσμου που έχουν αφθονία υλικών αγαθών και τροφής πεινούν για άγγιγμα και διψούν για χάδι.  Αυτή η έλλειψη βέβαια είναι αποτέλεσμα της σύγχρονης εποχής που με την εντατικοποίηση της εργασίας ώθησαν και τη γυναίκα στο να βρίσκεται πολλές ώρες εκτός σπιτιού. 

Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με τα “κακώς εννοούμενα” φεμινιστικά κινήματα της  εποχής μας, διαμόρφωσαν πεποιθήσεις κοινωνικές που μέχρι πριν λίγα χρόνια απαγόρευαν κυριολεκτικά το χάδι και το θηλασμό. 

Ας θυμηθούμε πόσο ντεμοντέ ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια η γυναίκα εργαζόμενη να θηλάσει και να παίρνει αγκαλιά το παιδί της:

«Άστο να κλάψει» έλεγαν οι παλαιότερες. 

«Μην το παίρνεις αγκαλιά»

«Μην το κακομαθαίνεις»

«Αν δε κλάψει δεν μεγαλώνει»  

Έτσι στο πολιτισμένο κόσμο μας τα παιδιά με ψυχοσωματικά προβλήματα να είναι πολύ περισσότερα από ό,τι τα παιδιά του αποκαλούμενου τρίτου κόσμου. 

Όμως διανύουμε την εποχή του τώρα και στο τώρα γίνονται οι αλλαγές, όπως λέει και ο ΕΚΧΑΡΤ ΤΟΛΕ στο βιβλίο του Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΤΩΡΑ, η αλλαγή γίνεται στο τώρα. 

Αρκεί να αλλάξουμε, για να αλλάξουν τα πράγματα. Βάσει αυτής της άποψης μπορούμε να σβήσουμε με μια μονοκονδυλιά όλα τα αρνητικά στοιχεία του παρελθόντος. Άρα, ας αγκαλιάσουμε ας χαϊδέψουμε και ας θηλάσουμε τα παιδιά μας! Ας  χαϊδέψουμε τις πατουσίτσες τους και να παίξουμε με τα ποδαράκια τους. Τα ανακουφίζει, τα καταπραΰνει και τα ηρεμεί. 

Ας ζητήσουμε από έναν έμπειρο ρεφλεξολόγο να μας δείξει τεχνικές που μπορούμε να εφαρμόσουμε μόνοι μας, στα πέλματα και τα χεράκια των παιδιών μας. Ας χαϊδέψουμε τα ποδαράκια τους για να χαϊδέψουμε τη ψυχή τους! Ας χαϊδέψουμε και τα δικά μας πόδια, γιατί μην ξεχνάμε ότι όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ      

Με πολύ αγάπη στα ανίψια μου

και στη μνήμη του ανιψιού μου

Κλέαρχου